Η αθροιστική προστατίτιδα είναι μια επιπλοκή μιας χρόνιας φλεγμονώδους διαδικασίας στον προστάτη. Σε αυτή τη νόσο, σχηματίζεται πέτρα στους απεκκριτικούς πόρους του προστάτη και των κυψελίδων. Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας, η παρόρμηση του ασθενούς για ούρηση γίνεται πιο συχνή, εμφανίζεται πόνος στο περίνεο και στην κάτω κοιλιακή χώρα και η στύση εξασθενεί. Δεν πρέπει να περάσετε από αυτή τη διαδικασία ασθένειας, καθώς μπορεί τελικά να οδηγήσει σε μια σειρά προβλημάτων υγείας.
Τι είναι η Αριθμητική Προστατίτιδα;
Αυτή η ασθένεια είναι μια μορφή χρόνιας προστατίτιδας. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό προστατολίθων ή λίθων, που είναι μια από τις πιο κοινές συνέπειες μιας παρατεταμένης φλεγμονώδους διαδικασίας στον προστάτη.
Οι πέτρες στον προστάτη ανακαλύπτονται συχνότερα κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας σε περίπου 9% των ανδρών διαφόρων ηλικιών.
Υπάρχουν τρεις ηλικιακές κορυφές στη συχνότητα εμφάνισης αυτής της μορφής προστατίτιδας:
- 30-39 ετών. Συνήθως η νόσος δεν αναγνωρίζεται σε ασθενείς κάτω των 30 ετών. Ωστόσο, η ασθένεια σταδιακά γίνεται νεότερη. Σε άτομα αυτής της ηλικιακής ομάδας, η ανάπτυξη ασφυξίας προστατίτιδας σχετίζεται με μακρά πορεία χρόνιας προστατίτιδας που προκαλείται από γονόρροια, χλαμύδια, ουρεαπλάσμωση ή μυκοπλάσμωση.
- 40-59 ετών. Η πιο κοινή αιτία της νόσου σε άνδρες αυτής της ηλικιακής ομάδας είναι το αδένωμα του προστάτη.
- Πάνω από 60 ετών. Σε αυτή την περίπτωση, η ασφυκτική προστατίτιδα αναπτύσσεται συχνότερα στο πλαίσιο της εξάλειψης της σεξουαλικής λειτουργίας.
Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου
Ο σχηματισμός λίθων στον προστάτη μπορεί να έχει δύο αιτίες:
- Αληθινές ή πρωτοπαθείς, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την άμεση ανάπτυξη της νόσου στους πόρους του αδένα ή στους αδένες.
- Δευτερογενής ή ψευδής, στην οποία υπάρχει μετανάστευση λίθων από το ανώτερο ουροποιητικό σύστημα. Τις περισσότερες φορές, ο τόπος σχηματισμού τους είναι η ουροδόχος κύστη, τα νεφρά ή η ουρήθρα. Ο λόγος για την ανάπτυξη της ασφυκτικής προστατίτιδας μπορεί να είναι η ουρολιθίαση.
Ανάλογα με τη φύση της έναρξης της νόσου, οι λόγοι για την ανάπτυξή της χωρίζονται σε δύο ομάδες:
- Εξωγενής. Σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για εκείνους τους παράγοντες που δεν σχετίζονται με το έργο του σώματος, αλλά δρουν σε αυτό από έξω. Αυτά περιλαμβάνουν τον εθισμό στα ναρκωτικά, το κάπνισμα ή την κατάχρηση αλκοόλ.
- Ενδογενής. Οι συσσωρεύσεις εμφανίζονται στο φόντο οποιωνδήποτε λειτουργικών διαταραχών του σώματος. Μιλάμε για τραυματισμούς οργάνων ή επιπλοκές μετά από επέμβαση. Η βακτηριακή βλάβη στον προστάτη σχετίζεται επίσης με αυτούς τους παράγοντες.
Η κατάχρηση οινοπνεύματος μπορεί να πυροδοτήσει την ανάπτυξη σκληρής προστατίτιδας στους άνδρες.
Η αθροιστική προστατίτιδα αναπτύσσεται συνήθως σε φόντο στάσιμων, φλεγμονωδών αλλαγών στον προστάτη. Τέτοιες διεργασίες προκύπτουν από ανεπαρκή κένωση του προστάτη, επομένως οι κύριες αιτίες της νόσου είναι οι ακόλουθοι παράγοντες:
- Έλλειψη τακτικής σεξουαλικής ζωής.
- η κυριαρχία ενός καθιστικού τρόπου ζωής.
- Αντικατάσταση του σεξ με αυνανισμό.
- κακές συνήθειες όπως ο αλκοολισμός ή το κάπνισμα.
- φλεγμονώδεις διεργασίες του προστάτη, οι οποίες προκαλούνται από τη διείσδυση μικροβίων στο όργανο.
Οι ειδικοί διακρίνουν δύο κύριους παθολογικούς μηχανισμούς που οδηγούν στο σχηματισμό λίθων στο όργανο και τους πόρους του:
- Παραβίαση της εκκριτικής λειτουργίας, με αποτέλεσμα να υπάρχει σημαντική στασιμότητα της έκκρισης του προστάτη.
- Ρίξτε τα ούρα στην κοιλότητα του προστάτη. Αυτό μπορεί να συμβεί στο πλαίσιο μιας δυσλειτουργίας του ουρογεννητικού συστήματος, του σχηματισμού συριγγίων και της επίδρασης ορισμένων άλλων αρνητικών παραγόντων.
Συμπτώματα
Τα σημάδια της ασφυξίας προστατίτιδας είναι από πολλές απόψεις παρόμοια με την ανάπτυξη χρόνιας φλεγμονής του προστάτη, αλλά είναι πιο έντονα. Οι περισσότεροι ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με αυτή τη μορφή προστατίτιδας παραπονιούνται για δυσκολία και πόνο κατά την ούρηση.
Η διαφορά από τη χρόνια προστατίτιδα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι ο ασθενής νιώθει πόνο όλο το εικοσιτετράωρο και όχι μόνο τη νύχτα. Ο λόγος για μια τέτοια κλινική εικόνα είναι συνήθως η διαταραγμένη ροή των ούρων και των εκκρίσεων του προστάτη. Αυτό οφείλεται στην πλήρη ή μερική απόφραξη του καναλιού με πέτρα.
Θα πρέπει επίσης να επισημανθούν ορισμένα άλλα συμπτώματα της νόσου:
- Η παρουσία πόνου στη λεκάνη και το περίνεο. Επιπλέον, δεν μπορούν να εκδηλωθούν μόνο κατά την ούρηση. Οι ασθενείς εμφανίζουν δυσάρεστες αισθήσεις στον κόκκυγα και στην κάτω κοιλιακή χώρα, οι οποίες δεν εξαρτώνται από την ώρα της ημέρας.
- Στο σπέρμα εμφανίζονται παθολογικές ακαθαρσίες. Συχνά υπάρχει αιματηρή έκκριση και μόνο σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει πύον.
- Πόνος κατά την ούρηση με φόντο συχνές ψεύτικες επιθυμίες. Πολύ λίγα ούρα απεκκρίνονται στους περισσότερους ασθενείς. Ωστόσο, μπορεί επίσης να απουσιάζει εντελώς.
- Στυτική δυσλειτουργία. Λόγω του γεγονότος ότι ο πόρος του αδένα του προστάτη είναι φραγμένος, διαταράσσεται η φυσιολογική εκροή του σπέρματος από το όργανο. Όλα αυτά οδηγούν στην αδυναμία ολοκλήρωσης της σεξουαλικής επαφής.
Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις ανάπτυξης της νόσου, ο ασθενής μπορεί να μην έχει στύση και να μειώσει σημαντικά τη λίμπιντο.
διάγνωση
Η μαγνητική τομογραφία παρέχει καλά αποτελέσματα για την ακριβή αναγνώριση της νόσου.
Πριν από τη θεραπεία της πέτρας προστατίτιδας, είναι απαραίτητο να εξεταστεί προσεκτικά ο ασθενής. Ο ουρολόγος ασχολείται με τη διάγνωση αυτής της ασθένειας. Υποχρεούται να προβεί σε προκαταρκτική διάγνωση και στη συνέχεια φυσική και οργανική εξέταση με βάση τα παράπονα του ασθενούς. Περιλαμβάνει τις ακόλουθες διαδικασίες:
- Ψηφιακή ορθική εξέταση του προστάτη. Γίνεται με ψηλάφηση. Παρουσία ασφυξίας προστατίτιδας, ο ασθενής έχει ένα είδος ερεθισμού και μια ανώμαλη πέτρινη επιφάνεια.
- Διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη. Αυτή η διαδικασία προσδιορίζει πέτρες που έχουν την εμφάνιση δομών πλούσιων σε ηχώ με σαφώς ορατή ακουστική διαδρομή. Μελετάται ο αριθμός τέτοιων σχηματισμών, το μέγεθος, η θέση και η δομή τους.
- Ερευνητική ουρογραφία. Η διαδικασία σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε την παρουσία προσταλίτιδας.
- Μαγνητική τομογραφία και αξονική τομογραφία προστάτη. Αυτές οι τεχνικές είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές και χρησιμοποιούνται για την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων προηγούμενων μελετών.
Ως πρόσθετες επεμβάσεις χρησιμοποιούνται: ουρηθρογραφία, πυελογραφία και κυστογραφία.
Εκτός από τις εργαλειακές τεχνικές, η διάγνωση της παθητικής προστατίτιδας περιλαμβάνει εργαστηριακές εξετάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν τις ακόλουθες διαδικασίες:
- Εξέταση της έκκρισης του προστάτη.
- Ανάλυση βακτηριολογικής καλλιέργειας ούρων και υλικού από την ουρήθρα.
- Μελέτη PCR που χρησιμοποιεί απόξεση για τον έλεγχο της παρουσίας λοιμώξεων των γεννητικών οργάνων.
- ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ. Τις περισσότερες φορές, γίνεται βιοχημική ανάλυση.
- Ανάλυση ούρων.
- Ανάλυση σπέρματος για βιοχημεία.
- Βακτηριολογική σπορά εκσπερμάτισης.
Όταν πρόκειται για τη διεξαγωγή διαφορικών διαγνωστικών, το καθήκον του είναι να διακρίνει την παθητική προστατίτιδα από τη φυματίωση, το αδένωμα του προστάτη, την ογκολογία του προστάτη, καθώς και από διαφορετικούς τύπους προστατίτιδας.
θεραπεία
Πώς να θεραπεύσετε την ασφυκτική προστατίτιδαΗ θεραπεία της πέτρινης προστατίτιδας συνταγογραφείται από γιατρό με βάση ενδελεχή διάγνωση. Ανάλογα με τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου, είναι δυνατές διάφορες θεραπευτικές επιλογές. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε καθένα από αυτά.
Φαρμακοθεραπεία
Η πορεία της θεραπείας συνταγογραφείται από τον γιατρό αυστηρά μεμονωμένα.
Η θεραπεία της χρόνιας παθητικής προστατίτιδας με δισκία μπορεί να διαρκέσει από έναν έως τρεις μήνες. Αυτός ο τύπος θεραπείας στοχεύει κυρίως στην επίτευξη σταθερής ύφεσης και στην αποφυγή επιπλοκών της νόσου.
Ανεξάρτητα από την αιτία της νόσου, τα αντιβακτηριακά φάρμακα συνταγογραφούνται στον ασθενή. Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης της έκκρισης της ουρήθρας και της καλλιέργειας ούρων.
Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι θεραπείας της πέτρας προστατίτιδας είναι:
- Φθοροκινολόνες. Αυτή είναι η πιο αποτελεσματική ομάδα αντιβιοτικών που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της πέτρας προστατίτιδας. Ωστόσο, αυτά τα κεφάλαια μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο αφού αποκλειστεί εντελώς η παρουσία φυματίωσης.
- Τετρακυκλίνες. Χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά γιατί συχνά προκαλούν την εμφάνιση παρενεργειών.
- πενικιλίνες. Κλασικά αντιβιοτικά που έχουν ευρύ φάσμα δράσης στην παθογόνο μικροχλωρίδα.
- Κεφαλοσπορίνες.
φυσικοθεραπεία
Για να αυξηθεί το αποτέλεσμα της φαρμακευτικής θεραπείας και να βελτιωθεί η λειτουργία του προστάτη, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες φυσιοθεραπευτικές τεχνικές:
- Μαγνητική Θεραπεία. Χρησιμοποιείται για την εξάλειψη του οιδήματος και την ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος.
- Θεραπεία με λέιζερ. Εξαλείφει το σύνδρομο του πόνου και βοηθά στη μείωση της φλεγμονώδους διαδικασίας.
- Μασάζ προστάτη. Σας επιτρέπει να αποκαταστήσετε τη βατότητα των αγωγών και να βελτιώσετε τη ροή του αίματος στον προστάτη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία της πέτρας προστατίτιδας απαιτεί ριζική προσέγγιση. Στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιούνται διάφορες χειρουργικές τεχνικές, από τις οποίες η προστατεκτομή είναι η πιο δημοφιλής.
Πιθανές επιπλοκές
Η άσκηση είναι η καλύτερη πρόληψη κατά της παθολογικής προστατίτιδας.
Εάν ο ασθενής δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει χρόνια λιπώδη προστατίτιδα. Αυτό μπορεί να είναι γεμάτο με τις ακόλουθες επικίνδυνες επιπλοκές:
- η ανάπτυξη ενός αποστήματος?
- ίνωση του προστάτη?
- Προβλήματα με την ισχύ.
- Ακράτεια ούρων;
- διάφορες μορφές φυσαλίτιδας.
Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να εντοπιστεί έγκαιρα η παθητική προστατίτιδα και να ξεκινήσει η θεραπεία της. Για την προφύλαξη αυτής της ασθένειας θα πρέπει κανείς να απέχει από το αλκοόλ και το κάπνισμα, να συμμετέχει σε αθλήματα, να αντιμετωπίζει έγκαιρα τις λοιμώξεις και να προλαμβάνει την υποθερμία.